Diagnostyka laboratoryjna jest krytyczną częścią systemu opieki zdrowotnej. Pomaga ona we wczesnym rozpoznawaniu chorób, co może prowadzić do lepszych wyników leczenia i poprawy stanu zdrowia pacjentów.
Diagnostyka laboratoryjna jest ważna również dlatego, że umożliwia lekarzom i innym pracownikom służby zdrowia monitorowanie pacjentów pod kątem chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca czy choroby układu krążenia. Informacje te mogą być wykorzystane do określenia, czy określone leki działają skutecznie i czy należy wprowadzić korekty w dawkowaniu lub planach leczenia.
Zdolność lekarza do diagnozowania chorób jest jedną z jego najważniejszych umiejętności. Stała się ona również jednym z najbardziej złożonych aspektów opieki medycznej, ponieważ coraz więcej pacjentów ma zdiagnozowanych wiele schorzeń jednocześnie.
Testy diagnostyczne są wykorzystywane do określenia, co jest nie tak z pacjentem. Mogą być tak proste jak zmierzenie temperatury lub pulsu pacjenta, lub tak skomplikowane jak wykonanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego mózgu.
Badania diagnostyczne są często zlecane przez lekarza, który podejrzewa, że coś może być nie tak z jego pacjentem. Na przykład, jeśli wie, że pacjentka skarży się na bóle głowy od kilku tygodni, ale nadal nie widzi niczego złego na skanach MRI, może zamówić inny test zwany EEG (elektroencefalogram). Test ten mierzy aktywność mózgu poprzez rejestrowanie aktywności elektrycznej wzdłuż skóry głowy za pomocą elektrod przymocowanych do niej za pomocą podkładek żelowych i przewodów podłączonych do maszyny, która rejestruje tę aktywność w czasie (patrz Jak działa EEG).
