Praca sędziego jest określona wymiarem jego zadań. Co w praktyce oznacza, że nie liczą się godziny, a sprawy które ma do rozpatrzenia. W przypadku, gdy sędzia zachoruje i nie wykonuje swoich zadań otrzymuje 80 % wynagrodzenia. Nie jest to jednak typowe świadczenie chorobowe wypłacane przez ZUS. Dlatego zgodnie z prawem może jeżeli pozwala mu na to stan zdrowia, stawiać się w sądzie na wyznaczone sprawy i orzekać w tym czasie
. Należy pamiętać, że terminy rozpraw ustalane są z dużym wyprzedzeniem, w związku z tym, aby podtrzymać fachowość i terminowość sądów, sędzia zgodnie z prawem może orzekać przebywając na zwolnieniu lekarskim. Działanie takie ma szczególne wskazanie w postępowaniu karnym, gdyż sprawa przy zmianie sędziego musiałaby być prowadzona od początku.
Tak więc należy raczej chwalić postępowanie sędziów, którzy chcą orzekać będąc na zwolnieniach, gdyż doprowadzają do terminowego rozpoznawania spraw i ich nieprzeciągania.
Aby ubiegać się o stanowisko sędziego zgodnie z wytycznymi Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego, należy poddać się odpowiednim badaniom. Polegają one na ogólnej ocenie stanu zdrowia potencjalnego kandydata i na badaniach psychologicznych
. W tych pierwszych szczególnej ocenie podlega układ nerwowy oraz stan psychiczny, wykonuje się również badania typu EKG czy RTG. Druga część badań to wywiad i obserwacja. Badania psychologiczne sędziów są niezwykle ważne ze względu na specyficzny charakter pracy sędziego.
Podczas wywiadu ocenia się predyspozycje i umiejętności psychologiczne potrzebne do pełnienia urzędu sędziego. Badania zgodnie z w/wym. rozporządzeniem mogą być przeprowadzane jedynie przez lekarzy i psychologów wpisanych do specjalnych rejestrów.
